پرورش بوقلمون

مجموعه: مقالات مهندسي > مهندسی کشاورزی | کلمات کلیدی : پرورش+بوقلمون+

پرورش بوقلمون

تاریخچه اهلی شدن:
بوقلمون بزرگترین و سنگینترین پرنده خانگی است . برخی مبدا اصلی این پرنده را آمریکای شمالی و مرکزی ذکر می کنند و برخی دیگر ساکنین مکزیکو یعنی سرخپوستان آزتک و مایا را مسئول اهلی شدن آن می دانند . اولین شخصی که به طور مکتوب در سال 1499 به بوقلمون اشاره کرده و در مورد آن بحث نموده است. پدروالونسونینو می باشد. ضمنا او را اولین فردی می دانند که در سال 1500 میلادی بوقلمون را به اروپا برد.

دلیل اساسی افزایش تولید و مصرف گوشت بوقلمون در اروپا و آمریکا چنین توجیه می گردد . گوشت بوقلمون از لحاظ چربی و کالری فقیرو ازنقطه نظرکارکردی درتغذیه بسیاربا اهمیت و ارزش غذایی آن شبیه گوشت گوساله های بسیار جوان بدون چربی است . امکان عرضه گوشت بوقلمون به اشکال متنوع وجود داشته و می توای آنها را به حالت لاشه کامل یا قطعات ران و سینه و یا به صورت کالباس و سوسیس و غیره وارد بازار مصرف نمود . نگهداری بوقلمونها تنها به چهار دیواری سالنها محدود نشده بلکه این امکان حتی در مزرعه و فضای باز برای آنها بیشتر ممکن است.

تاریخچه نگهداری در ایران:
این پرنده درزمان شاه عباس صفوی توسط تعدادی از تجار ارمنی که به ایتالیا رفته بودندبه ایران وارد شد و از آن به بعد ارامنه مامور تکثیر و پرورش آن گردیدند .به نظر می آید که چون جنس نر این پرنده می تواند همانند دیبای رومی رنگ چهره و فرم پرهای خود را هر لحظه به گونه ای درآورد و ضمن ترسو و کودن بودن بسیار لذا بهترین نام برای او می توانسته همین بوقلمون باشد .
نگهداری سنتی بوقلمون در نواحی خراسان گیلان و مارندران آذربایجان غربی، شرقی مرکزی، فارس ، اصفهان و کرمان متداول است . طبقه بندی بوقلمون از نظر جانور شناسی : بوقلمونهادرطبقه بندی جانوری جز راسته گالی فرمیس زیر راسته گالی تیره فازیانیده تحت تیره مله اگریدین و جنس مله اگریس گالوپا  می باشد .در تحت تیره مله اگریدین دو نوع بوقلمون بنامهای اگریو خازیس و اوسلاتاو مله اگریس گالوپا شناسایی شده است .

تقسیم بندی بر حسب وزن: به سه دسته سبک وزن و میان وزن و سنگین وزن تقسیم می شوند  که از نظر نر و ماده و همچنین مسن یا جوان بودن نیز به دسته های زیر تقسیم بندی می شوند :

مختصری از فیزیولوژی بوقلمون :
تعداد کروموزومهای آن  82 عدد می باشد . تعداد ضربان قلب 200 تا 250 در دقیقه است ، دستگاه گوارش بوقلمون شبیه به ماکیان بوده فقط در انداره متفاوت است ، دستگاه تولید مثل بوقلمون شباهت زیادی با ماکیان داشته و با غاز و اردک در عدم وجود  قضیب اختلاف دارد . اسپرم ها 5تا7 روز در مجرای تناسلی جنس ماده زنده باقی می ماند ،  شروع تخمگذاری دربوقلمونها 230 تا240 روزگی است  ، از طرز گرفتن شاهپرها در بال می توان به نر و ماده بودن بوقلمونها پی برد ، قطع بال در بوقلمون از  1 تا10 روزگی انجام می گیرد  ، نوک چینی جهت جلوگیری از کانیبالیزم در 2تا 5 هفتگی انجام می گیرد.

تیپ ظاهری:
سر : سر لخت یا بدون پر با رنگی متمایل به آبی حاوی گره های متراکم گوشتی قرمز است .

چشمها : در بوقلمونها عنبیه قرمز مایل به قهوهای و مردمک سیاه زنگ است چشمها دادای سه پلک داخلی و خارجی هستند .

منقار : سخت و شاخی بوده و دو منفذ تنفسی پرنده به صورت افقی در انتها و بالای آن قرار دارند .

گردن : نسبتا طویل و کمی به پشت خمیده است در زیر منقار یک پرده گوشتی شبیه غبغب وجود داردکه تا نیمه گردن ادامه دارد .

سینه : ابعاد سینه در انواع بوقلمونها متفاوت است در ناحیه سینه جنس نر در سن 8تا9 ماهگی موهای زبر سیاه رنگی روییده است .

پشت : طویل و از امتداد شانه ها به طرف دم کمی محدب می باشد .

دم : دم طویل کمی افتاده و جمع شده به نظر می آید .ساق پا :ساق پا بلند قوی بدون پر است رنگ آن از قرمز تا ارغوانی سیاه کم رنگ خاکستری نقره ای یا سفید کرمی می باشد .

تغذیه : جوجه ها مانند سایر طیور در 24 ساعت اول نیازی به غذا ندارند . مقدار غذایی که جوجه ها در 4هفته اول مصرف می نمایند450 تا 500 گرم است که به مرور بر مقدار آن افزوده می شود . میزان رشد در سنین مختلف یکنواخت نیست  به طوریکه رشد تا سن 7تا8 هفتگی سریع و در 14تا 15 هفتگی به حداکثر می رسد .

جنس نر نسبت به ماده ها ضریب مصرف بالاتری را دارد . چربیها و هیدروکربنها منابع اصلی انرزی در آنها محسوب می شود . غذای بوقلمون تا 8 هفتگی آردی و بعد به صورت پلت می باشد  .

جیره های غذایی:

1- پرورشی جیره های مخصوص اهداف پرورشی به صورت زیر هستند : برای سنین 1 تا6 هفتگی ( با 25 تا28 در صد پروتئین خام ) ، برای سنین 7 تا29 هفتگی (حداقل 14در صد پروتئین خام ) ، از بدو تخمگذاری (حداقل 15 درصد پروتئین ) .

2- پرواریجیره های پرواری برای جوجه  ها (باحداقل 28 درصد پروتئین خام )جیره  غذایی برای بوقلمونهای پرواری در 3 گروه :با حداقل  23% ، با حداقل 18%  و با حداقل 14% پروتئین . این نوع تقسیم بندی صرفه جویی در مصرف پروتئین کاهش اختلالات متابولیکی خشک ماندن بستر کمتر شدن ضعف پا هزینه کمتر تا3% و تناسب غذا با سن پرنده را به دنبال دارد . هدف اصلی در پروار بندی دستیابی به گوشت بیشتر باضریب مصرف کمتر است .

تولید گوشت:
گوشت بوقلمون سرشار از پروتئین (30%) ولی فقیر از انرزی (2000 کیلو کالری )می باشد . با بالا رفتن سن میزان گوشت سینه افزایش یافته در حالیکه گوشت ران تقریبا ثابت می ماند  . نسبت استخوان به گوشت سینه با فزایش وزن و سن کاهش می یابد . کشتار بوقلمون کاملا شبیه به ماکیان صورت می گیرد. راندمان تخمگذاری سالیانه بر حسب واریته متفاوت بوده وبین 90تا  125 عدد می باشد. وزن تخم ها 70 تا 90 گرم است و اندازه آن با بالارفتن سن افزایش می یابد.

جوجه کشی:
سیکل جوجه کشی در بوقلمون ( 28 روز ) می باشد.

به دو طریق طبیعی و مصنو عی وجود دارد:

روش طبیعی:
باید مراحل زیر فراهم باشد :
– مادر به سن بلوغ حقیقی رسیده باشد ( 30 هفتگی ) .
– در صد جوجه درآوری 65 تا75 % است .
– آنها 3/2 ظزفیت تخم گذاری سراسر زندگیشان را در سال اول می گذارند .

روش مصنوعی:
در این روش زیر باید موارد زیر را رعایت نمود :
– انتخاب تخم مناسب از نظر اندازه- نگهداری تخم  در شرایط مناسب (رطوبت 50 تا60 % و حرارت 10 تا13 درجه )
– رعایت بهداشت ماشینهای جوجه کشی شرایط ماشینهای جوجه کشی :
حرارت : در 24 روز اول 37.6 در جه سانتیگراد و درهچری (25تا 28 ) روزگی میزان آن به 37.2     می رسانند .
رطوبت : در 24 روز اول 50 تا60 درصد و از روز 25 به بعد به 80تا 85 می رسد .
تهویه : میزان گاز  دی اکسید کربن نباید از 1.5 درصد هوای داخل ماشین تجاوز کند  .
چرخاندن : در24 روز اول حداقل 3 بار در روز و در روز 25 چرخاندن را قطع می کنند .
قرار دادن جوجه ها در کارتن های حمل  15 تا 18 عدد تخم می باشد .

ساختمان:
در صورت نگهداری در آشیانه برای هر قطعه 0.4 تا0.7 متر مربع برحسب نزاد و در محوطه باز و چراگاه 15 تا20 متر مربع سطح مورد نیاز است . در موارد پرورشی و اصلاح برای هر قطعه 1.1 تا1.6 متر مربع سطح در نظر می گیرند ، ارتفاع سالن یا آشیانه 3 متر توصیه می شود . علاوه بر سالن های بسته از سالنهای نیمه باز یا نیمه بسته نیز استفاده میشود که یک سمت طولی ان و جای دیوار از تور سیمی استفاده می شود .حرارت این سالنها نباید در زمستان از 5 درجه کمتر شود .

نکته:
زمانیکه بوقلمونها از چراگاه محروم هستند مخلوط دانه های مورد استفاده نباید از 3 نوع کمتر باشد .

نکات مهم در مورد مدیریت سالن:
درجه حرارت سالن 15تا 16 درجه سانتیگراد است ، رطوبت 50 تا60 درصد ، تهویه سالن بسته 0.03 متر مکعب در دقیقه با فشار 0.5 سانتی متر به ازا هر کیلو گرم میزان هوای لازم برای هر کیلو گرم وزن در سالن 4تا 7 متر مکعب در ساعت است . مدت روشنایی در 4 هفته اول 24 ساعت و  سپس کاهش در طول 3روز به 12 تا 14 ساعت ، برای هر متر مربع تا 14ر روز روز اول 3 وات ، 3 تا6 هفتگی 1.5 وا ت، 7تا 24 هفتگی 0.5 وات .

مقدار مصرف آب روزانه :
جوجه بوقلمونها  45 سانتیمتر مربع ، 4 ماهگی 670 سانتیمتر مربع ، 6 ما هگی 820 سانتیمتر مربع و آغاز تخمگذاری یک لیتر می باشد .
دان خوری :دو هفته اول 5 سانتی متر ، 2 تا4 هفتگی 6 تا 7 سانتی متر ، 5 تا 6 هفتگی 10 سانتی متر ، 7 تا 16 هفتگی 12 سانتی متر و 16 هفتگی به بعد 15 سانتی متر به ازای هر قطعه می باشد .
آبخوری :یک روزه تا 4 هفته یک سانتی متر ، 5 تا 16 هفتگی 2.5 سانتی متر و 17 هفتگی تا سن بلوغ 3 سانتی متر و برای بوقلمونهای تخمگذار  3تا 3.5 سانتی متر طول در آبخوری مورد نیاز است .

توصیه هایی در مورد بوقلمون:

–         پر خورند و از لحاظ اقتصادی تولید گوشت آنها گرانتر از مرغ است .
–         تعداد تخم سالیانه آنها قابل توجه نبوده و آنها را جهت تولید گوشت پرورش می دهند .
–         به علت مسائل مدیریتی بهداشتی تعداد هر گله 2000 تا3000 است .
–         جزو طیوری هستند که به محوطه گردش و چراگاهی نیاز دارند .
–         جوانها باید از مسنها جدا نگهداری شوند .
–         به منظور پیش گیری و تقلیل تلفات بیماریها به کار بردن داروهای مناسب در غذای روزانه بوقلمونها ضرورت دارد .

آشنایی با دو نوع بوقلمون:

برنز آمریكای شمالی و سفید هلندیبوقلمون برنز

بوقلمون برنز از نژاد بوقلمون های اهلی است . اگرچه رشد به مراتب بیشتری دارد ولی از نظر ظاهر بسیار شبیه بوقلمون وحشی آمریكای شمالی است .با وجود اینكه نژاد این دسته از ماكیان در سالهای اخیر رو به نقضان گذاشته است ولی باز می توان از آنها به عنوان موجودات خوب و مولد خانگی یاد كرد.گزارشات حاكی از این است كه بوقلمون های برنز در مقایسه با سایر گونه های بوقلمون اندكی آرام تر هستند و این باعث می شود كه به راحتی بتوان آنها را در كنار خود نگهداری نمود.

پرورش دهندگان این حیوان می گویند زمانی كه شما وارد محل زندگی بوقلمونهای برنز بشوید آنها به راحتی برای دریافت غذا به شما نزدیك می شوند .مثل بیشتر بوقلمونها ، بوقلمونهای برنز نسبت به سرما و تغییرات آن بسیار حساس می باشند و بایستی در قبال چنین شرایطی محفوظ نگه داشته شوند .اغلب خانواده های بوقلمون برنز به عنوان حیوانات خانگی به فروش می رسند.

در مرحله بلوغ بوقلمونهای برنز معمولاُ وزنی بین 25 تا 40 پوند دارند ، این در حالی است كه وزن بوقلمونهای ماده بین 14 الی 26 پوند متغییر است .پرهای آنها رنگ سیاه مات دارد و لكه های قهوه ای متمایل به سبز بر روی آنها در زیر نور خورشید مثل رنگهای متالیكی می درخشد .كفل این نوع بوقلمون رنگ برنز خاصی دارد در حالی كه پرهای ناحیه جلوی بدن او بیشتر قرمز و سبز رنگ است . لبه دم بوقلمون برنز ،دور تا دور نوار سفید رنگی دارد .
در حال حاضر دو نوع از بوقلمونهای برنز وحشی و سینه پهن بیشتر با مقاصد تجاری تولید میشوند و دلیل آن این است كه سینه آنها گوشت نسبتاً زیادی دارد .بوقلمونهای برنز به آمریكای شمالی تعلق دارند .از حدود 500 سال قبل قوم  آز تك آنها را به عنوان حیوان خانگی مورد استفاده قرار می دادند.

اگرچه هر دو نوع بوقلمونهای برنز در آمریكا كمیاب شده اند ولیكن بوقلمون سینه پهن بیشتر مورد استفاده عموم قرار دارد . این نكته را نیز باید افزود كه پرورش سینه پهن ها بسیار مشكل تر از نوع وحشی آنها می باشد و دلیل آن این است كه آنها به دلیل سینه پهنشان نمی توانند جفت گیری كنند و تكثیر آنها به صورت تلقیح مصنوعی صورت می گیرد . تا سال 1960 بوقلمونهای برنز عمده ترین بوقلمونهای بودند كه در ایالات متحده پرورش داده می شدند.

پرورش و تكثیر:
بوقلمونهای برنز نر را می توان با زایده گوشت زیر گردنشان از بوقلمونهای ماده تشخیص داد .برخلاف نوع وحشی بوقلمونهای برنز كه به طور طبیعی جفت گیری می كنند بوقلمونهای سینه پهن به دلیل سینه پهن خود ، نمی توانند به طور طبیعی جفت گیری كنند . تلقیح مصنوعی روشی است كه در این مورد به كار گرفته می شود.

بوقلمون سفید:
امروزه اختلالاتی در مورد نژاد بوقلمون ((وایت هلند)) به وجود آمده است . اگرچه اغلب بوقلمونهای سفید را به نام ((وایت هلند)) می شناسند ولی همه آنها استانداردهای نژاد مزبور را دارا نمی باشند .نژاد بوقلمونهای واقعی ((وایت هلند)) روز به روز كمیاب تر می شود . بنابراین اقدامات حماینی جهت حفاظت آنها باید صورت گیرد .بوقلمونهای ((وایت هلند)) دیگر به طور گروهی پرورش داده نمی شوند .

پرورش دهندگان نژاد اصیل بسیار كم هستند و آنها بر این نكته اتفاق نظر دارند كه بوقلمونهای مذكور با استاندارهایی مورد ارزیابی قرار می گیرند كه به مرور زمان از استانداردهای نژاد اصیل فاصله گرفته است . این نوع بوقلمونها تنها توسط علاقه مندان پرورش داده می شوند و پرورش آنها بسیار محدود می باشد در حال حاضر نوعی از بوقلمون ((وایت هلند)) به طور تجاری پرورش داده می شوند .

اگرچه امروزه بیشتر گونه های بوقلمون سفید هلندی كه به منظور مقاوم بودن با نژادهای دیگر آمیخته شده است دارای چشمهای قهوه ای رنگ می باشند ولیكن نژاد اصیل این دسته از بوقلمونها دارای چشمان آبی بوده است.برخی از انواع نر این بوقلمونها هنوز هم دارای غبغب سیاه هستند.

رنگ گردن و زیر گردن بوقلمونها مثل ساق پا و انگشتان پای آنها ، سفید متمایل به صورتی می باشد.منقار آنها هم رنگ صورتی دارد و هم می تواند رنگ استخوانی داشته باشد .در روی سر بوقلمونهای مزبور نشانه ای از رنگ سرخ آبی وجود دارد.بقیه اندام بوقلمون وایت هلند را پرهای شاداب سفید رنگ پوشانده است . امروزه ، گونه های از بوقلمونهای سفید هلندی كه با بوقلمونهای ((لارج وایت)) آمیخته شده است دارای سینه ای پهن و پاهای كوتاه تر در مقایسه با گونه های اصیل می باشند.بوقلمونهای نر اصیل معمولا  حدود 33 پوند و نوع ماده حدود 18 پوند وزن دارند.

اگر چه نمی توان به طور قطعی اظهار نظر نمود ولی باور بر این است كه بوقلمونهای ((وایت هلند)) در كشور هلند پرورش یافته و نژاد آنها گسترش یافته است .ذر این میان بوقلمونهای وحشی نیز از آمریكا به اروپا صادر شده اند ولی هلند و اتریش به گونه های سفید كه یكی از آنها همین نوع است علاقه مند بوده اند.

اولین بار ، بوقلمون در اوائل قرن 18 وارد ایالات متحده و بریتانیا گردید و تا سال 1847 نژاد استاندارد این حیوان محفوط بوده است .امروزه گونه های وایت هلند كه به طور تجاری هم پرورس داده می شوند از مشهورترین گونه هایی هستند كه در تعطیلات زمستانی در ایالات متحده به فروش می رسند ولیكن بیشتر آنها اصیل نیستند و یا به عبارت دیگر گونه های اصیل بوقلمون مذكور نسبتاً كمیاب است .

اطلاعات ویژه مراقبتی:
مراقبت از بوقلمونهای وایت هلند شبیه سایر بوقلمونها می باشد . و به خاطر جثه بزرگشان برای این حیوانات باید به حد كافی فضای لازم برای حركت وجود داشته باشد.

پرورش و تكثیر:
بوقلمونهای اصیل ((وایت هلند)) را به سختی می توان پیدا كرد و نژاد آنها به ندرت پرورش داده می شود . برخلاف گونه های تجاری این نوع واقعی آن برای پرورش و تكثیر نیاز به تلقیح مصنوعی وجود ندارد.

برگرفته از سایت www.ipiran.com

www.smsm.ir

پرورش بوقلمون

کلمات کلیدی : پرورش,بوقلمون,پرورش بوقلمون , مقالات مهندسي , مهندسی کشاورزی , کامپیوتر، مکانیک، برق، عمران، شیمی، پزشکی پرورش+بوقلمون+

آخرین مطالب مشاهده شده توسط کاربران :